Thermische inertie
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
Thermische inertie, ook wel thermische massa of warmteaccumulatie genoemd, is het vermogen van een materiaal of constructie om warmte of koude op te slaan en vertraagd weer af te geven.
Omschrijving
Materialen met een hoge thermische inertie, zoals beton en baksteen, kunnen warmte opnemen en deze geleidelijk weer afgeven. Dit zorgt voor een stabielere binnentemperatuur en kan helpen om temperatuurschommelingen te dempen. Het effect van thermische inertie draagt bij aan een comfortabel binnenklimaat en kan het energieverbruik voor verwarming en koeling verminderen.
Toepassing en voordelen
Het toepassen van thermische massa is relevant voor energiezuinige gebouwen. Door warmte op te slaan die overdag via zonlicht binnenkomt, kan deze 's avonds weer worden afgegeven, waardoor de verwarmingsbehoefte daalt. In de zomer kan nachtventilatie de massa afkoelen, waarna deze overdag warmte uit de binnenlucht absorbeert, wat de koelbehoefte vermindert. Dit fenomeen, de faseverschuiving, draagt bij aan een gelijkmatiger binnentemperatuur en verhoogt het comfort. Vooral bij woningen waar gedurende de hele dag mensen aanwezig zijn, kan een warmte-accumulerende constructie voordelig zijn. Het kan in combinatie met installaties zoals betonkernactivering (TAB) nog effectiever worden benut, wat kan leiden tot significante energiebesparingen en een kortere terugverdientijd van investeringen.
Materiaaleigenschappen
De thermische massa van een materiaal wordt bepaald door de soortelijke warmte, de dichtheid (volumieke massa), en de warmtegeleidingscoëfficiënt. Materialen met een hogere soortelijke warmte en dichtheid, en een lagere warmtegeleidingscoëfficiënt, hebben over het algemeen een grotere thermische massa. Hoewel zware materialen zoals beton en baksteen bekend staan om hun hoge thermische massa, kan warmteaccumulatie ook bereikt worden met andere materialen of slimme technieken.
Vergelijkbare termen
Warmtecapaciteit
Gebruikte bronnen: